#Baobabki 2025

Joasiu, poproszę Cię o dalsze słowa mantry ’ dziś jest wspaniały dzień…”. Było cudownie. Dziękuję za Twoje wielkie serce, za Twoją mądrość i wyrozumiałość. Dziękuję wszystkim wspaniałym kobietom spotkanym na afrykańskiej drodze, dziękuję wspaniałej załodze w Nianing i pozdrawiam serdecznie.

Joasiu – bardzo dziękuję! Wyjazd do Senegalu to był dla mnie jak zastrzyk radości, siły i kolorów! Zobaczyłam to, czego nie można zobaczyć na żadnej wycieczce! Zobaczyłam jak wygląda zwykłe, prawdziwe życie Senegalczyków: jak gotują, tańczą, grają na bębnach i uczą dzieci…. Tylko dzięki Tobie można było to ujrzeć! Poznałam również cudowną istotę o skutecznym działaniu – Nadine

… i dumną, kolorową – inna każdego dnia Bintę …oraz 10 wspaniałych Pań na czele z Tobą! Bawiłam się świetnie! Do dzisiaj czuję się wypoczęta psychicznie. Wszystkim swoim znajomym zarekomenduję  taki wyjazd. Jedzenie było bardzo dobre, Twoja troska o nas – WIELKA – program bardzo interesujący. Jeszcze raz – DZIĘKUJĘ!!!!!!!!!!!!!

Było to słoneczne spotkanie i poznanie kobiet różnych kultur ikontynentów, przy muzyce, afrykańskim tańcu, wspaniałych smakach i egzotycznych zapachach. Inność a tak nam bliska! Czas na medytacje i szalony rajd przez pustynię. Serdeczny śmiech i ciepło zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz, nowe znajomości takie już na zawsze, ciekawe nocne rozmowy i Senegal, Senegal, Senegal! Już myślę, by tam powrócić, bo pobyt wzmocnił we mnie siłę realizacji marzeń.

Uważam pomysł wyjazdu grupy kobiet, by poznać kobiety innej kultury za genialny. Żyjemy na tym samym świecie a nic nie wiemy o sobie. Mnie osobiście zachwyciła serdeczność Senegalek, ich ciekawość i radość z życia, elegancja, bliskość naturze. Uśmiechnąć się do drugiej osoby tak trudne dla nas i tak naturalne dla nich. I ten uśmiech czyni cuda! Czuję się szczęśliwa, że mogłam tam być i to przeżyć.

Zosia Nowaczyk – profesjonalna fotografka. O wyprawie do Senegalu z Joanną myślałam od roku, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam program pobytu Baobabki 2018r. W programie spodobało mi się to, że nie jest to zwyczajne zwiedzanie i tradycyjna turystyka, ale współuczestniczenie w codziennym życiu lokalnych ludzi i poznawanie ich w naturalnym środowisku: w pracy, w domu, w szkole i na ulicy. Warsztat „Dzień spędzony w rodziną senegalską” jeszcze długo pozostanie w mojej pamięci! I mimo że porozumiewanie się było mocno utrudnione (nie znam języka francuskiego, co nie stanowiło żadnego problemu), ale wspólne przygotowanie posiłku, zakupy i tańce wystarczyły, aby poczuć panującą w tym domu atmosferę. Przed końcem dnia, przyszli wszyscy sąsiedzi! Każdy chciał nas poznać, a dzieciaki popisywały się swoimi umiejętnościami tanecznymi.

Wszystkie dni w programie Baobabek zostały bardzo dokładnie zaplanowane i mimo, że wzięłam ze sobą książkę na nudne chwile, to okazało się, że tych chwil w ogóle nie było. Bardzo polecam tę formę poznawania świata i ludzi.

A dodatkowo, jeśli ktoś lubi robić zdjęcia jest to wspaniałe miejsce na przywiezienie wielu pięknych kolorowych fotografii. Mimo, że światło nie zawsze było takie jak sobie bym wymarzyła, moją najlepszą pamiątka z wyjazdu jest wiele pięknych kolorowych zdjęć oddających klimat i atmosferę tego kraju i serdecznych, uśmiechniętych Senegalczyków.

Spotkanie różnych światów. Polki z różnych krajów i senegalskie kobiety. Zapachy, smaki, piękna natura, nowe znajomości, rozmowy wieczorne, przeżycia. Piękno i uśmiech tamtejszych kobiet oraz beztroska dzieci. Różnorodność kolorów i gorące słońce w tle. Przepyszne potrawy i napoje i czas na relaks również. Serdeczność i otwartość napotkanych ludzi.
Czas radości, ale tez zadumy na wyspie Gorée.
Taniec, muzyka przeplatane z zachodami słońca i dziecięca wrzawa. Do dziś rozbrzmiewają w moim ciele rytmy afrykańskich bębnów, mam podniesione wibracje. Chciałoby się tam być znów.
I się spełniło! Czas spełniać kolejne marzenia. Jest siłą, jest moc. „Wszystkie nasze marzenia mogą zostać spełnione, jeśli mamy odwagę je spełnić.” Walt Disney
Jeżdżąc po świecie nigdy nie dane mi było przeżyć żadnego pobytu tak intensywnie i prawdziwie. Z dała od uczęszczanych turystycznych szlaków poznając życie ludzi kraju, który odwiedzałam.
Senegalskie słońce, kolory, zapachy są wciąż we mnie.
Joanno, dziękuje Ci za umożliwienie mi takiej podróży. Cieszę się również z poznania grupy mądrych i fajnych kobiet. To też był atut naszego pobytu w Senegalu – nie do przecenienia!
Wszystkim moim znajomym opowiadam o tej naszej wspólnej podróży. Jeszcze raz dziękuję!

Zdecydowałam się na podróż do Senegalu po obejrzeniu wywiadu przeprowadzonego z Joasią w telewizji TVN BIS. Joanna, podróżniczka, coach, instruktorka jogi i autorka książki „Wszystkie barwy słońca ” wciągnęła mnie w swoją historię, byłam pod ogromnym wrażeniem jej energii, ciepła, odwagi i wielkiej pasji. Wyjazd okazał się wspaniałym przeżyciem, każdy dzień był dokładnie przemyślany, nie było czasu na nudę, a nawet trudno było wygospodarować czas na czytanie książek, które zwykle zabieram ze sobą. Z każdym dniem czułam się bardziej zżyta z pozostałymi uczestniczkami wyjazdu. 

Było nas 10 kobiet i choć każda z nas była indywidualistką, kobietą odważną, ze sporym życiowym doświadczeniem, to łączyła nas ciekawość „innego świata” i otwartość na nowe doznania. To spowodowało, że zgrałyśmy się jak niezły zespół, uśmiech lub śmiech towarzyszył nam niemal każdego dnia, a to jak wszyscy wiedzą poprawia zdrowie człowieka. Największą zasługę w stworzeniu właściwej atmosfery w grupie ma niewątpliwie Joanna – wyrozumiała, cierpliwa, ciepła mentorka i przyjaciółka. Program pobytu w Senegalu stworzony przez Asię uwzględniał medytacje, jogę, grę na bębnach, tańce afrykańskie i wiele innych. Bliskość oceanu to możliwość długich spacerów po mokrym piasku, zbierania przepięknych muszli i dla chętnych kąpieli w oceanie (ja skorzystałam dwa razy). Przede wszystkim jednak mogłyśmy poznać namiastkę prawdziwego życia Senegalczyków. 

Wyjazd naładował na nowo moje akumulatory, pozwolił nieco zwolnić, uświadomił jak istotna jest uważność na drugiego człowieka oraz empatia, uśmiech, radość z każdej dobrze przeżytej chwili. Bardzo podobało mi się nasze główne miejsce pobytu Le Benterier w Nianing nad oceanem. Butikowy hotelik przemyślany w każdym szczególe – kolorowy, etniczny, wygodny, bardzo rodzinny. Czułam się tam bardzo dobrze. Wspaniała atmosfera stworzona przez wiele osób, które o nas dbały. To Ty Joanno, Nadine, Binta, kucharze kelnerki i kelnerzy, oraz osoby zaproszone przez Was, aby umilić nam czas pobytu. Jedzenie „niebo dla podniebienia” także koty nie mogły sobie przy nas dojeść, niestety! Od Senegalczyków można się wiele nauczyć, bo choć mają w życiu często pod górkę, nie opuszcza ich dobry humor i radość życia. Podsumowując, było po prostu bosko! Ja kocham takie klimaty i takich serdecznych ludzi!

Nie podróżowałam jak dotąd wiele, a już na pewno nie do tak odległych i nieodkrytych moim zdaniem miejsc jak Senegal. Ale to, co mnie tam spotkało, przeszło moje wyobrażenia. Miejsce cudne, nie sposób oddać słowem to, co widzą oczy. Zachwycające kolory – dla mnie szczególnie kobiet – wciąż mam przed oczami. Już tydzień jestem w domu, a niemal każdą wolną chwilę spędzam na oglądaniu zdjęć, krótkich filmików. Żaden wyjazd jak dotąd nie był we mnie tak długo żywy w myślach jak ten. Tyle rzeczy mnie mile zaskoczyło. Pobyt w Nianing to niesamowity kontakt ze społecznością lokalną. Bardzo ciekawiło mnie ich codzienne życie. Lubiłam rano po przebudzeniu patrzeć na ulicę przed domkiem i obserwować, jak bez pośpiechu każdy zmierzał do swoich obowiązków. Dzieci do szkoły prowadziły za rączkę swoje rodzeństwo, kobiety czerpały wodę ze studni i niosły ją na głowie do domu, mężczyźni jadą do pracy samochodem, czy wozem ciągniętym przez konie. I nawoływanie do modlitwy muezzina przestało mi przeszkadzać;) czasem wręcz go brakowałoby po prostu była spójna całość tego miejsca. Praca rybaków i całych ich rodzin – którą widziałam codziennie na plaży w Nianing, kobiet noszących na głowie piasek i przesiewających go żmudnie przez różne sita – wzbudzała we mnie podziw i szacunek do ludzi, którzy tak ciężko pracują. Ich widok często wywoływał łzę wzruszenia. Spotkanie z dziećmi wszędzie – czy to w sierocińcu, czy w szkole czy po prostu na ulicy, czy w sklepie – gdziekolwiek – to niezapomniane emocje. Ciągle widzę ich piękne, duże oczy. I uśmiech, choć nie zawsze gościł na ich twarzy. Poznanie codziennego życia mieszkańców tej miejscowości podczas pobytu w rodzinie, uroczystości w kościele, zakupów, czy po prostu spacerze – to skarb. 

A do tego wszystkiego wspaniali ludzie w hotelu, wszyscy, bez wyjątku. Każdy na swój sposób. Każdy potrzebny. I Ty Joasiu: Twój spokój, cierpliwość, perfekcyjność, dbanie o każdy szczegół i o to, by każda z nas, bez wyjątku, czuła się zaopiekowana. I tak właśnie się czułam. Zaopiekowana i szczęśliwa. Potem drugi hotel. Inny charakter pobytu. Też potrzebny i piękny. Szum oceanu tak głośny a jednocześnie uspakajający i pokazujący moc żywiołu. Zachody słońca, wyciszenie, zanurzenie w głąb siebie. Pięknie. W Senegalu ogromny podziw i wręcz zazdrość wywołała we mnie tolerancja i szacunek do wyznania. Joasiu, jesteś wspaniałym przewodnikiem. Bez reszty oddanym swojej grupie:) Ciekawie opowiadałaś i cierpliwie tłumaczyłaś wszystko, co było potrzeba ( nawet podczas zakupów) Bardzo dziękuję Ci za ten czas. Cieszę się, że mogłam Cię poznać i mam nadzieję, że nie raz jeszcze się spotkamy. Twój wewnętrzny spokój jest mi potrzebny. I to bardzo:) 

Polecam ten wyjazd wszystkim kobietom, które potrzebują coś zmienić w swoim życiu, które chcą zanurzyć się w siebie, poprzez obserwację życia, jakiego nie znamy. Grupa dziewczyn, jaka nam się zebrała, była niesamowita. Każda wnosiła coś innego i była wręcz niezbędna. Tyle się nauczyłam słuchając ich opowieści. To duża Twoja zasługa, bo potrafiłaś nas do siebie nawzajem zbliżyć, pomimo tego, że każda jest inna. Chcę wrócić do Senegalu i myślę, że mi się to uda. Jak dobrze, że mam dużo zdjęć! Dziękuję za wszystko Ściskam i całuję.